Pałac myśliwski zbudowany został przez II ordynata łańcuckiego – Alfreda Potockiego. Na cześć hr. Julii założono w 1845 folwark i małą osadę Julcin, czyli Julin. Budowa zakończona została w 1880 r., w 1923 r. założono wodociągi, a w 1925 r. zbudowano tam też elektrownię.
W skład zespołu pałacowo-parkowego wchodzą: pałacyk myśliwski, służbówka zwana „dyrektorówką” lub „adiunktówką”, budynek kuchni i lodownia. Od 1996 r. całość pozostaje w użytkowaniu Muzeum-Zamku w Łańcucie.
Pałacyk zbudowany został w stylu tyrolsko-szwajcarskim z modrzewiowych płazów. Ściany nie zostały oszalowane, a tylko narożniki odeskowane pionowo. Wzniesiony został na rzucie zbliżonym do litery „T”. Częściowo dwukondygnacyjny, w części północnej i południowej parterowy, nakryty jest dachem o skomplikowanej formie, złożonym z kilku dachów dwuspadowych nad poszczególnymi członami budynku. W dachu dekoracyjne kominy i wieżyczka-belweder. Zachowała się dekoracja architektoniczna: ażurowe obramowania okien i drzwi, naczółki okienne, ozdobne szczyty, balkony, balustrady i okapy dachowe. Wewnątrz bogaty wystrój: stolarka okienna i drzwiowa, boazerie, ozdobne stropy, piece i kominki, kute balustrady, szafy biblioteczne.
Jego stan techniczny nie pozwala na odwiedzanie przez turystów. Pałacyk od ponad kilkunastu lat nie jest dostępny do zwiedzania wewnątrz, a od roku turyści niestety nie mogą także podziwiać go z perspektywy parku. Budynek oczekuje na konieczny remont, który niebawem ma ruszyć. W otoczeniu obiektu znajduje się park, w którym niegdyś znajdowały się baseny i boiska. Zespół pałacowo-parkowy położony jest na terenie leśnym – w pradawnej puszczy sandomierskiej.
