Strona główna WIADOMOŚCI Wspominają leśników w Powstaniu Styczniowym

Wspominają leśników w Powstaniu Styczniowym

0
Grób leśniczego Teodora Kurza w Grabownicy Starzeńskiej, fot. RDLP Krosno
Reklama

Trwają dni obchodów okrągłej rocznicy powstania styczniowego. Niewielu pewnie wie, że w szeregach oddziałów powstańczych walczyło wielu bohaterów, którzy przed 1863 r. lub po upadku powstania, związani byli z pracą w lasach Podkarpacia.

Nie jesteśmy w stanie ustalić nazwisk wszystkich, więc w dniach obchodów warto przywołać niektóre z nich:

Reklama

Klemensiewicz Tytus – urodzony 1843 r. w Wieliczce. W wieku młodzieńczym podjął studia leśne, po wybuchu powstania służył jako szeregowy w oddziale gen. Mariana Langiewicza. Walczył we wszystkich bitwach i potyczkach, stoczonych przez ten oddział. Po powstaniu został urzędnikiem kolejowym. Osiadł w Komańczy, gdzie w 1873 roku po odejściu pierwszego zatrudnionego tam naczelnika miejscowej stacji kolejowej Karola Turka, objął po nim stanowisko naczelnika stacji „KOMAŃCZA”. Zmarł w 1909 r., pochowany w Wieliczce. Jego syn Zygmunt Klemensiewicz urodzony 1874 r. w Komańczy był znanym i szanowanym lekarzem, aktywnym działaczem społecznym i organizacji służb zdrowia oraz wybitnym politykiem i parlamentarzystą z Krakowa.                                                                            

   Fusek Michał – urodzony w Twierdzy k/Mościsk 1843 r., praktykant gospodarstwa lasowego, służył jako szeregowy, pod Lelewelem i walczył pod Panasówką, gdzie ciężko ranny utracił prawą rękę. Po powstaniu pracował w zarządzie lasów.

Korasiewicz Marcin – urodzony w 1823 r. Po powstaniu wraz z synem Leonem (również powstańcem) uciekł przed represjami carskimi do Galicji. Tam dostał posadę nadleśniczego w Majdanie Sieniawskim w dobrach Czartoryskich. Zmarł w 1880 r.

Korasiewicz Leon – urodzony w 1846 r. Syn powstańca. Walczył razem z ojcem Marcinem. Po powstaniu obaj uciekli przed caratem do Galicji. Tam był leśniczym w Tarnawce i członkiem Galicyjskiego Towarzystwa Leśnego. Zmarł w 1920 r.

Ligman Jan – urodzony w Łowiczu 1840 r. praktykant gospodarstwa lasowego, służył od 23 stycznia 1863 r. pod Jeziorańskim i Langiewiczem. Był dwa razy ranny, z tego raz ciężko w głowę. Po powstaniu wyjechał do Paryża, ukończył w Nancy szkołę „leśniczą” i w 1873 r. przybył do Galicji dla objęcia zarządu lasów Władysława ks. Czartoryskiego.

Niewola-Niewolkiewicz Ferdynand – urodzony w 1814 r., powstaniec styczniowy. Zarządca lasowy w Rudniku nad Sanem. Zmarł w 1901 r. i został pochowany na cmentarzu w Rudniku.

Albinowski Włodzimierz – pochodził z Rzeszowa. Służył w oddziale Horodyńskiego. Pod Radziwiłłowem otrzymał postrzał w nogę. Po wyleczeniu się z rany, uwięziony przez władze austriackie. Po powstaniu był leśniczym w lasach rządowych.

Czerwiński Ludwik z Albigowej, służył jako szeregowy w oddziale Czechowskiego. Po powstaniu był leśniczym.

Król Jan – lat 45, wyruszył do powstania z Markuszowej k. Strzyżowa, z zawodu leśniczy. W maju 1864 r. był sądzony rzekomo za zakłócanie „spokoju publicznego” przez sąd wojenny w Rzeszowie. Został skazany na 2 miesiące więzienia, co było dowodem jego udziału w powstaniu.

Heldt (Helt) Ferdynand – ur. r. 1843 w Sanoku, przeszedł z wojska austriackiego do oddziału Komorowskiego. Osiem razy ciężko ranny, został odbity moskalom przez powstańców. Dekretem Rządu Narodowego mianowany za waleczność porucznikiem. Po powstaniu pracował w lasach rządowych jako leśniczy. Zmarł w 1927 r. w wieku prawie 85 lat. Jako weteran powstania został z honorami pochowany (z udziałem leśników) w Starzawie k. Ustrzyk Dolnych (obecnie Ukraina). Do wybuchu II wojny światowej pieczę nad jego grobem sprawowali leśnicy z Państwowego Nadleśnictwa Starzawa.

Chmielewski Ferdynand – urodzony 1837 r. w Jasienicy Rosielnej. W powstaniu służył jako sierżant żandarmerii w oddziałach J. Czarneckiego i płk. J. Miniewskiego. Walczył w lasach olkuskich, pod Krzykawką i Chechłami. Po powstaniu był leśnikiem w lasach dóbr Jasienica-Jabłonica, stanowiących własność Wysockich z Jasienicy. Osiadł w Komborni. Zmarł 23 listopada 1904 r. i pochowany został na cmentarzu w Komborni.

Cebula Tomasz – strażnik lasowy w Ordynacji Potockich. Walczył pod generałami Jeziorańskim i Langiewiczem m. in. na Kobylej Górze pod Tarnogórą. Pochowany na Cmentarzu Głównym w Przemyślu.

Kurz Teodor – urodzony 1839 r. w Niegłowicach k. Jasła. W powstaniu służył w oddziale płk. Dionizego Czachowskiego jako podoficer. Walczył pod Rybnicą i Jurkowicami. Ranny w prawą nogę. Po powstaniu leśniczy w Morochowie k. Zagórza. Zmarł w 1913 r., pochowany na cmentarzu w Grabownicy Starzeńskiej.

Majkrzakowski Jakub – z Kamienicy k. Brzostka, lat 53. Był leśniczym. Służył w oddziale mjr. Edwarda Dunajewskiego. Brał udział w bitwie pod Gacami 20 czerwca 1863 r. Aresztowany przez władze austriackie. 

Myszkowski Jastrzębiec Stanisław – z Szebni k. Jasła, służył w oddziale Dionizego Czachowskiego,  po powstaniu spędził 10 miesięcy w więzieniu w Tarnowie, następnie gospodarował na majątku rodzinnym. Po 1869 roku pracował jako leśnik.

Rychlicki Roman herbu Sas, pochodził z Nowego Żmigrodu, właściciel ziemski. W powstaniu walczył w oddziale gen. M. Langiewicza. Po powrocie został wcielony do armii austriackiej i służył w Wiedniu. Po zwolnieniu był leśniczym w Volovcu na Słowacji, a później pracował jako mistrz w tartakach spółki francuskiej w Krempnej. Był też artystą, twórcą wielu ikonostasów na Podkarpaciu. Zmarł w wieku 84 lat w Żmigrodzie.

Stetkiewicz Wincenty – pochodził z Cergowej, gdzie jego ojciec był leśniczym. Był uczniem IV klasy gimnazjum w Rzeszowie i 17 marca 1863 r. opuścił szkołę i poszedł do powstania. Po powrocie pracował jako leśniczy. Jego syn Władysław był też leśniczym w lasach dóbr biskupich w Jaśliskach.

Należy o nich pamiętać nie tylko z okazji rocznicy powstania, a ich groby warto objąć coroczną akcją leśników „Pamiętamy”.

źr. RDLP Krosno

Reklama

ZOSTAW ODPOWIEDŹ

Proszę wpisać swój komentarz!
Proszę podać swoje imię tutaj
Captcha verification failed!
Ocena użytkownika captcha nie powiodła się. proszę skontaktuj się z nami!