Warunki na szlakach turystycznych są trudne. Część odcinków jest jedynie częściowo drożna, widoczność na ok. 20 metrów. Szlaki mniej uczęszczane są nieprzetarte. Grubość pokrywy śnieżnej jest zróżnicowana, wzrasta wraz z wysokością i waha się od 40 -120 cm. Na drzewach występuje okiść grożąca obłamaniem gałęzi. Długie wyprawy są bardzo wyczerpujące ze względu na ciężki i mokry śnieg, który w znacznym stopniu utrudnia poruszanie się. W takich warunkach przydają się rakiety śnieżne i kije. Powierzchnie parkingów czynnych w okresie zimowym są odśnieżone, jednak zawsze może dosypać śniegu i trzeba być na to przygotowanym. Pamiętajcie, że aura może się zmienić w każdej chwili i zaplanujcie wyprawę tak, żebyście mogli wrócić o własnych siłach, bez pomocy ratowników GOPR- podał Bieszczadzki Parki Narodowy.
W Bieszczadach wprowadzono drugi stopień zagrożenia lawinowego.
Intensywny opad śniegu(ok 20 cm za 24h), silny wiatr. Zagrożenie lawinowe występuje w miejscach odłożenia i uformowania znacznych depozytów śniegu na stromych stokach. W związku ze zmiennymi kierunkami wiatru w ostatnim czasie zagrożenia możemy spodziewać się na wszystkich wystawach. Uwagę należy zwrócić w przygrzbietowych partiach za przełamaniem terenu oraz w formacjach wklęsłych (leje, jary). Pokrywa zbudowana z kilku warstw śniegu starego na którym wiejący silny wiatr tworzy depozyty przewianego śniegu formując deski śnieżne o coraz większej miąższości. W paśmie połonin średnia pokrywa śniegu 80 cm, w miejscach nawianych do 200 cm. Na części obszaru pokrywa stabilizowana przez wysoką nieprzykrytą roślinność.
Najbliższa doba z opadami śniegu, wiatr północno-wschodni do 40 km/h, temperatura powietrza – 13˚C. Powyżej górnej granicy lasu przebieg szlaku może być niewidoczny , w miejscach wywianych oblodzenie. Poruszanie się bez rakiet śnieżnych lub nart skiturowych wiąże się z torowaniem w bardzo głębokim śniegu.
