Strona główna HISTORIA Ignacy Łukasiewicz- twórca przemysłu naftowego całe życie związany z regionem

Ignacy Łukasiewicz- twórca przemysłu naftowego całe życie związany z regionem

0
Reklama

Ignacy Łukasiewicz, aptekarz, pionier przemysłu naftowego w Europie, wynalazca lampy naftowej to wielki syn naszego regionu. Przyszedł na świat 8 marca 1822roku w Zadusznikach koło Mielca, zmarł 7 stycznia 1882 r. w Chorkówce, a pochowany został w Zręcinie koło Krosna.

Pochodził ze szlacheckiej rodziny inteligenckiej pochodzenia ormiańskiego. W 1830 roku rodzina Łukasiewiczów przeniosła się do Rzeszowa. Ignacy Łukasiewicz w latach 1832–1836 uczęszczał do popijarskiego gimnazjum, gdzie ukończył 4 klasy.

Reklama

Zła sytuacja finansowa rodziny nie pozwalała na dalszą edukację i zmusiła go do przedwczesnego rozpoczęcia pracy, jednakże znajomość tych języków ułatwiła mu późniejszą edukację. W latach 1836–1840 pracował w aptece Antoniego Swobody w Łańcucie jako praktykant. Była to nie tylko praca, ale przede wszystkim kontynuacja nauki w zakresie chemii i farmacji.

W tym czasie rozpoczęła się także jego działalność w organizacjach demokratyczno-niepodległościowych, w wyniku czego Łukasiewicz został zarejestrowany przez władze austriackie jako obywatel politycznie podejrzany. W 1840 roku zdał egzamin tyrocynalny i awansował na pomocnika aptekarskiego. Przez następnych 6 lat pracował w Rzeszowie jako pomocnik aptekarski u Edwarda Hübla cały czas dokształcając się w zawodzie aptekarza. W tym czasie cały czas działał na rzecz niepodległości Polski. W 1845 roku został zaprzysiężony jako agent Centralizacji Towarzystwa Demokratycznego Polskiego na Rzeszów – była to organizacja o podobnym charakterze jak poprzednie, ale tym razem Łukasiewicz działał już bardzo aktywnie. 19 lutego 1846 roku został aresztowany razem ze współpracownikami. Aresztowanie uniemożliwiło wybuch powstania w Rzeszowie. Następnie został osadzony we Lwowie. Ze względu na brak dowodów wyszedł z więzienia 27 grudnia 1847 roku. Był jednak cały czas pod stałą obserwacją policji i miał zakaz opuszczania Lwowa. Uniemożliwiło mu to kontynuowanie działalności konspiracyjnej.

W sierpniu 1848 podjął pracę w aptece „Pod Złotą Gwiazdą”, której właścicielem był Piotr Mikolasch. Dzięki jego wstawiennictwu dostał zgodę na opuszczenie miasta i rozpoczął studia na Uniwersytecie Jagiellońskim, gdzie zdał wszystkie egzaminy z wyjątkiem farmakognozji, co uniemożliwiło mu otrzymanie dyplomu. Dyplom magistra farmacji uzyskał na Uniwersytecie Wiedeńskim 30 lipca 1852.

Łukasiewicz zyskał sławę dzięki wynalezieniu lampy naftowej. Dawała ona światło takie jak 10-15 świec. W 1853 r. przy świetle skonstruowanej przez niego lampy wykonano pierwszą nocna operację w szpitalu na Łyczakowie we Lwowie. Wyparła ją dopiero żarówka elektryczna opatentowana w 1879 roku przez Thomasa Edisona.

W powiecie krośnieńskim, w Bóbrce, współpracując z Tytusem Trzecieskim i Karolem Klobassą-Zrenckim, utworzył w 1854 r. pierwszą na świecie kopalnię ropy naftowej. Z kolei w Ulaszowicach, w Klęczanach, w Polance, a później w Chorkówce uruchomił rafinerię ropy naftowej. Jako twórca przemysłu naftowego Ignacy Łukasiewicz wyprzedził Amerykanów i Rumunów.

Ignacy Łukasiewicz przez całe życie był związany z dzisiejszym Podkarpaciem, położył nieocenione zasługi w jego rozwoju. Ojciec przemysłu naftowego, działacz niepodległościowy, społecznik i filantrop, szanowany powszechnie przez sobie współczesnych. Propagował budowę szkół i szpitali, dróg i mostów, osobiście finansował wiele inicjatyw. Walczył z biedą i problemami społecznymi, tworzył kasy zapomogowe i fundusze emerytalne.

Reklama

ZOSTAW ODPOWIEDŹ

Proszę wpisać swój komentarz!
Proszę podać swoje imię tutaj
Captcha verification failed!
Ocena użytkownika captcha nie powiodła się. proszę skontaktuj się z nami!