Ryzyko, jakie niesie ze sobą wypalanie traw, jest ogromne. Nieuwaga, nagła zmiana kierunku wiatru lub niekorzystne ukształtowanie terenu mogą spowodować pożar, którego opanowanie możliwe będzie jedynie przez jednostkę Państwowej Straży Pożarnej. Ofiarami ognia lub dymu mogą stać się nie tylko ludzie, ale też dziko żyjące zwierzęta, a ziemia na „wypaleniskach” staje się jałowa.
Od początku roku podkarpaccy strażacy wyjeżdżali 111 razy do gaszenia pożarów traw. Ogień pochłonął blisko 43 ha łąk, pól i nieużytków- podał bryg. Marcin Betleja rzecznik KW PSP w Rzeszowie.
Nikt nie został jeszcze poszkodowany, jednak każdego roku w tego typu pożarach ludzie tracą życie i zdrowie.
W minionym roku strażacy z Podkarpacia wyjeżdżali blisko 1500 razy do tego typu zdarzeń. Ogień często dochodził do granic lasów i domostw, zdewastował ponad 370 ha ziemi. Jedna osoba zginęła, a jedna ranna i z oparzeniami trafiła do szpitala.
W walkę z ogniem zaangażowanych było 12,5 tysiąca strażaków z regionu.
Wypalanie traw jest niechlubną tradycją i mimo akcji informacyjnych, uświadamiających, wiele osób nadal sądzi, że ogień to najlepszy sposób na zwalczanie chwastów.
WYPALANIE TRAW JEST NIEDOZWOLONE I ZAGROŻONE KARĄ!
Zwalczanie powyższego procederu stanowiącego niewątpliwie naruszenie porządku prawnego jest jednym z zadań Policji, która na mocy art. 2 ustawy o Policji (t.j. Dz.U. z 2020 r. poz. 360, z pózn. zm.) obowiązana jest do ochrony życia i zdrowia ludzi oraz mienia przed bezprawnymi zamachami naruszającymi te dobra, a także wykrywania przestępstw i wykroczeń oraz ścigania ich sprawców. Tym samym Policja z urzędu reagować będzie na wszelkie przejawy łamania obowiązującego prawa.
Wypalanie traw, sankcjonują następujące przepisy:
Ustawa z dnia 16 kwietnia 2004 r. o ochronie przyrody (Dz.U. z 2020 r. poz. 55)
art. 131 pkt 12 „Kto wypala łąki, pastwiska, nieużytki, rowy, pasy przydrożne, szlaki kolejowe, trzcinowiska lub szuwary — podlega karze aresztu albo grzywny.
Ustawa z dnia 20 maja 1971 r. Kodek wykroczeń (Dz.U. z 2019 r. poz. 821, z późn. zm.)
art. 82 § 1 pkt 1 „Kto dokonuje czynności, które mogą spowodować pożar, jego rozprzestrzenianie się, utrudnienie prowadzenia działania ratowniczego lub ewakuacji, polegających na niedozwolonym używaniu otwartego ognia, paleniu tytoniu i stosowaniu innych czynników mogących zainicjować zapłon materiałów palnych — podlega karze aresztu (od 5 do 30 dni), grzywny (od 20 do 5000 zł) albo karze nagany”.
art. 82 § 3 „Kto na terenie lasu, na terenach śródleśnych, na obszarze łąk, torfowisk i wrzosowisk, jak również w odległości do 100 m od nich roznieca ogień poza miejscami wyznaczonymi do tego celu albo pali tytoń, z wyjątkiem miejsc na drogach utwardzonych i miejsc wyznaczonych do pobytu ludzi — podlega karze aresztu, grzywny albo karze nagany”.
Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks karny (Dz.U. z 2019 r. poz. 1950, z późn. zm.)
Sprawca przestępstwa z art. 163 § 1 sprowadzający „zdarzenie, które zagraża życiu lub zdrowiu wielu osób albo mieniu w wielkich rozmiarach, mające postać pożaru, podlega karze pozbawienia wolności od roku do lat 10” – w przypadku śmierci człowieka lub ciężkiego uszczerbku na zdrowiu wielu osób, sprawca podlegać będzie karze pozbawienia wolności od lat 2 do 12.
