Podkarpacki Wojewódzki Konserwator Zabytków poinformował o rozbiórce zabytkowego drewnianego domu w Babicach.
We wpisie czytamy:
W sobotę 20 marca br, bez uzgodnień, poza wiedzą i pozwoleniem Wojewódzkiego Urzędu Ochrony Zabytków w Przemyślu rozebrano ostatni z drewnianych domów zabudowy północnej rynku w Babicach. Sprawę zgłosiliśmy na Policę i weszliśmy ze służbami mundurowymi na miejsce zdarzenia. I czego się dowiedzieliśmy? Rozbiórka uzgodniona została w Wydziale Architektury! Przypuszczalnie (relacje redaktora znanej gazety) pozwolenie na rozbiórkę wydano na podstawie oświadczenia właściciela, w którym stwierdzono, że jego własność nie jest zabytkiem. Oczywiście zgłosiliśmy całe zdarzenie do Prokuratury oraz do Wojewódzkiego Inspektora Nadzoru Budowlanego.
Ten przypadek nie jest odosobniony w tej miejscowości (pisaliśmy wcześniej o karczmie w Babicach, którą rozebrano parę lat temu) i mamy przypuszczenia, że w innych sytuacjach podobna „procedura” mogła zaistnieć, dlatego zwróciliśmy się oficjalnie do organu administracji budowlanej o zbadanie sprawy i wyjaśnienia. PRZYPOMINAMY – obiekty ewidencyjne – znajdujące się w ewidencji wojewódzkiej i gminnej, są ZABYTKAMI. Nie tylko obiekty prawnie chronione wpisem do rejestru zabytków, ale również te ewidencyjne. Dom przy Rynku 5 w Babicach, był ujęty w ewidencji gminnej i wojewódzkiej. Oznacza to, że planowane roboty budowlane powinny być opiniowane w naszym urzędzie WUOZ. Przepis art. 39 ust. 3 Prawa budowlanego mówi o tym następująco: „W stosunku do obiektów budowlanych oraz obszarów niewpisanych do rejestru zabytków, a ujętych w gminnej ewidencji zabytków, pozwolenie na budowę lub rozbiórkę obiektu budowlanego wydaje organ administracji architektoniczno-budowlanej w uzgodnieniu z wojewódzkim konserwatorem zabytków.” Tej czynności nie wypełniono. Cała ta sytuacja ma jeszcze jeden bardzo ważny aspekt – na zawsze utraciliśmy z krajobrazu kulturowego Podkarpacia drewniany obiekt, który wart był zachowania i stanowił wyjątkową wartość materialną dla społeczności lokalnej w Babicach. Nie zapominajmy, że dziedzictwo kulturowe jest naszym dobrem wspólnym!
