Lasy w Polsce stanowią 30 procent jej powierzchni. Bieszczadzki Park Narodowy jest jednym z 23 parków w naszym kraju, trzecim pod względem wielkości oraz największym w polskich górach. Położony jest w południowo-wschodniej części województwa podkarpackiego, zaś na jego obszarze leży najbardziej wysunięty na południe punkt Polski, którym jest szczyt Opołonek przy granicy z Ukrainą. Powierzchnia parku wynosi 292,02 km².
Historia Bieszczadzkiego Parku Narodowego
Chcąc mówić o historii Bieszczadzkiego Parku Narodowego, należy cofnąć się pamięcią wstecz do lat 50-tych XX wieku. Już wtedy funkcjonowało tu pojęcie „parku narodowego”, gdyż połoniny znajdowały się w zarządzie dyrektora Tatrzańskiego Parku Narodowego. Wtedy też pojawiły się pierwsze plany utworzenia parku polskich Bieszczad, zaś oficjalnie powstanie parku datuje się na rok 1973. W chwili utworzenia obejmował on górę Tarnicę (1346 m n.p.m.), Krzemień (1335m) i Halicz (1333m) a także podszczytowe partie Połoniny Caryńskiej (1297m), zajmując jedynie niecałe 60 km². Obszar parku powiększano jednak czterokrotnie w latach: 1989, 1991, 1996 i 1999.
Pod koniec II wojny światowej, z obszaru należącego obecnie do Bieszczadzkiego Parku Narodowego, wysiedlono ludność ukraińską, czego efektem było zanikanie tutejszych wsi i osad, które zaczęły porastać drzewami i krzewami oraz coraz częściej w tym miejscu zaczęły pojawiać się dzikie zwierzęta. Bieszczady stały się obiektem zainteresowań przyrodników i turystów, stąd stało się konieczne objęcie ochroną cennych fragmentów Karpat Wschodnich.
Bieszczadzki Park Narodowy obecnie
Granice
Obecnie Bieszczadzki Park Narodowy swoim zasięgiem obejmuje góry: Tarnicę, Krzemień oraz Halicz a także Połoninę Caryńską, tereny Bieszczadów Wysokich oraz znajdującą się na północy, w dolinie Sanu enklawę, będącą rejonami Tarnawy Niżnej, gdzie dominują łąki i pastwiska. Południową granicę parku stanowi granica państwowa ze Słowacją, zaś wschodnią- z Ukrainą.
Szczyty w Bieszczadzkim Parku Narodowym
Najwyższą górą Bieszczadzkiego Parku Narodowego jest Tarnica (1346m n.p.m.). Szczyt ten jest chętnie zdobywany przez turystów, gdyż jego trasy są bardzo dobrze przygotowane a całość mogą pokonać zarówno dzieci, jak i osoby starsze, ze względu na umiarkowany stopień trudności podejścia. Na górze znajduje się 7-metrowy metalowy krzyż, będący taką samą wizytówką Bieszczad, jak krzyż na Giewoncie w Tatrach.
Pozostałe szczyty Bieszczadów ułożone malejącą co do wysokości to:
- Krzemień – 1335m n.p.m.;
- Halicz – 1333m n.p.m.;
- Połonina Caryńska (i Kruhly Wierch) – 1297m n.p.m.;
- Połonina Wetlińska (i Roh) – 1255m n.p.m.);
- Kopa Bukowska – 1320m n.p.m.;
- Szeroki Wierch – 1315m n.p.m.;
- Wielka Rawka – 1302m n.p.m.;
- Smerek – 1222m n.p.m.;
- Opołonek – 1028m n.p.m.
Najważniejsze miejscowości
Siedziba dyrekcji Bieszczadzkiego Parku Narodowego znajduje się w miejscowości Ustrzyki Górne, zaś Muzeum Bieszczadzkiego Parku Narodowego w Ustrzykach Dolnych, już poza terenem parku. Ustrzyki Górne są główną miejscowością turystyczną Bieszczadów, stąd też początek bierze większość górskich szlaków.
Inną, równie ważną miejscowością, jest wieś Wołosate. Słynie ona z hodowli koni huculskich, wywodzących się z Karpat Wschodnich.
Jest też kilka miejscowości na terenie parku, które słyną z tras narciarskich. Są wśród nich: Dwerniczek (Rusinowa Polana), Wetlina i Stare Sioło (9-kilometrowa trasa biegowa). Ponadto w samych Ustrzykach Górnych znajduje się wyciąg Bieszczadzkiego Parku Narodowego.
Szlaki turystyczne w Bieszczadzkim Parku Narodowym
Park udostępniony jest turystom poprzez sieć wytyczonych pieszych szlaków o zróżnicowanej długości i trudności. Ponadto powstało tu także kilka tras rowerowych.
Wśród głównych szlaków turystycznych Nieszczadzkiego Parku Narodowego wyróżniamy:
- Przełęcz Wyżna- schronisko na Połoninie Wetlińskiej („Chatka Puchatka”)- Berehy Górne (trasa żółta, jedna z najłatwiejszych bieszczadzkich tras, czas pokonania: 2,5-3 godz.);
- Berehy Górne- Połonina Caryńska- Ustrzyki Górne (trasa czerwona, elementy ścieżki przyrodniczej „Buk”, czas pokonania: 3 godz.);
- Wołosate- Tarnica- Szeroki Wierch- Ustrzyki Górne (najpopularniejsza trasa Bieszczadów, trasa niebieska, elementy ścieżki przyrodniczej „Orlik” i „Śnieżyca”, czas pokonania: 5-6 godz.);
- Wołosate- Tarnica- Halicz- Rozsypaniec- Wołosate (niezwykle widokowa trasa, trasa czerwona, elementy ścieżki przyrodniczej „Orlik”, czas pokonania: 7-8 godz.);
- Bereżki- Przełęcz Przysłup- Połonina Caryńska- Ustrzyki Górne (ścieżka wiedzie do schroniska „Koliba”, trasa żółta, elementy ścieżki przyrodniczej „Przysłup Caryński- Krywe n/Sanem”, „Buk”, czas pokonania: 4-5 godz.);
- Przełęcz Wyżniańska- Mała Rawka- Wielka Rawka- Ustrzyki Górne (ścieżka widokowa, trasa żółta, na trasie bacówka PTTK „Pod Rawkami”, czas pokonania: 4-5 godz.).
Praktyczne informacje:
Za wstęp na teren Bieszczadzkiego Parku Narodowego oraz na poszczególne szlaki turystyczne pobierana jest opłata (wstęp jednodniowy) w wysokości:
– bilet normalny – 8 PLN;
– bilet ulgowy – 4 PLN.
Szczegółowe informacje dostępne są na stronie internetowej Bieszczadzkiego Parku Narodowego pod adresem: https://www.bdpn.pl
